Yolun Sonu Hasret

Malatya’nın bir ilçesi olan Arguvan’dan çıkıp Almanya’ya göç etmiş bir ailenin gerçek hazin öyküsüdür. İnsanların bir şeye sahip olabilmesi için onu gerçekten istemesi gerektiğini vurgulan bir hikâye.

Yokluklarla, hastalığıyla mücadele etmekten yorgun düşen, karısına ve çocuklarına olan sevgisini içinde yaşayan, gizlice kağıtlara döken İhsan ile; okuma-yazma bilmeyen ve yaşadığı yerden başka bir yer görmemiş Kader’in her şeyi göze alıp Almanya’ya gidebilmesi ve orada iki kültür arasında çocuklarını yetiştirebilmeleri için verdikleri mücadele…

Kader’in tüm kadınlara örnek olacak direnişi ve kocasına söylediği tek bir sözle kadınların gücünü bir kez daha gözler önüne sermiştir:

“Ben namusumu senin için saklamıyorum.

Bu namus benden sorulur.”

Yaşadıkları her acı onları biraz daha güçlendirmişti.